محمدحسین لطیف یکی از نوجوانان محله وکیلآباد است، نامی در میان فوتبالیستها برای خودش دست و پا کرده و در پست دروازهبانی فعالیت دارد. او با دست خالی، بدون حامی مالی و تنها با تکیه بر عشق و علاقه ذاتی درکنار درس به ورزش حرفهای روی آورده است.
صد درصد. دروازهبانی تنها پست تخصصی در بازی فوتبال بوده و تنها پستی است که برای تمرینات، یک مربی جداگانه برای آن درنظر گرفته میشود. خیلی وقتها در تیمهای فوتبال اتفاق افتاده که یک مهاجم بنا بر ضرورت در خط دفاع قرار گرفته است و یا برعکس، اما دروازهبانی پستی است که هر بازیکنی قادر نیست وظایف آن را به نحو شایسته انجام دهد. همیشه مربیها این موضوع را به من گوشزد میکنند «چنانچه دیگر بازیکنان اشتباهی را مرتکب شوند جبرانشدنی است ولی اگر دروازهبان کوچکترین اشتباهی کند دیگر جبرانشدنی نیست. دروازهبان آخرین کسی است که میتواند از ورود توپ به دروازه جلوگیری کند».
من متولد سال 1385 هستم و در محله وکیلآباد سکونت دارم. فوتبال را بهصورت آماتور از 9سالگی آغاز کردم اما درحال حاضر 5 سالی است که فوتبال را حرفهای دنبال میکنم. برای اولین بار در سال 1394 و درحالی که تنها 11ساله بودم به عضویت تیم شاهین جوان مشهد درآمدم، سپس 4سالی را در خدمت تیم شهرخودرو بودم و درحال حاضر یکسالی است که به پرسپولیس مشهد پیوستهام.
علیرضا بیرانوند الگوی ورزشی من است، او پلههای ترقی را یکی پس از دیگری و در شرایط مالی و معیشتی سخت پشت سرگذاشته است و درحال حاضر با اقتدار سنگربان اول تیم ملی ایران است، اگر او توانسته، پس من هم میتوانم. بیرانوند نمونه کاملی است از یک انسان خودساخته که به همه بچههای وکیلآبادی نشان میدهد برای رسیدن به موفقیت حتما پول، پارتی، تجهیزات ورزشی خیلی پیشرفته و مکملهای غذایی آنچنانی لازم نیست. بیشتر از همه اینها پشتکار لازم است و تمرین و تمرین و تمرین.
بله، اوایل فوتبالم بود که در تیم شاهین جوان مشهد حضور داشتم، جام محلات مشهد بود و ما با تیم شهر خودرو بازی داشتیم، یک بر صفر به نفع ما بود که داور دقایق پایانی یک پنالتی به سود حریف اعلام کرد. اگر آن ضربه به گل تبدیل میشد ما از دور بازیها حذف میشدیم. اما من با یک جاگیری صحیح و واکنش عالی توپ را مهار کردم و تیممان به دور بعد راه پیدا کرد. درآن بازی من درخشش زیادی از خود نشان دادم تا اینکه بعد از آن رقابتها به عضویت تیم شهر خودرو درآمدم.
من هم همانند هر فوتبالیست دیگری دوست دارم پیشرفت کنم، دیده شوم و در اوج باشم، اما بیشتر از همه دوست دارم که محلهمان(محله وکیلآباد) یک تیم فوتبال داشته باشد که همه اعضای آن از مربی و بازیکن ساکن محله وکیلآباد باشند. آقای یزدانی (مربی اهل محله وکیلآباد) به ما قول داده روزی تیم فوتبال وکیلآباد را تشکیل خواهد داد و دوباره همه دور هم جمع خواهیم شد. خیلی بد است که محله ما با این همه بازیکن و ورزشکار و نسل جوان، حتی یک زمین تمرین درست و حسابی نداشته باشد، این همه در این فوتبال هزینه میشود کاش یک گوشه چشمی هم به من و امثال من میشد.